ถ้า

• ถ้ารู้ว่าจะเกิดอะไร 
ทุกอย่างคงเป็นไปตามแผน 
ทุกเรื่องคงเป็นสิ่งที่เรากำหนดหรือกะเกณฑ์ได้

แต่เพราะเราไม่รู้
และไม่มีใครรู้
  
สิ่งที่เราตัดสินใจทำในขณะนั้น 
มันอาจจะดีที่สุดเท่าที่องค์ประกอบต่างๆ มันทำให้ต้องเป็นแล้ว

• ถ้าพรุ่งนี้มีจริง
เราก็ควรจะทำอะไรตั้งแต่วันนี้ 
ดีกว่าถึงพรุ่งนี้แล้วเราไม่มีอะไรอยู่เลย

การไม่คิดถึงวันข้างหน้า คิดแค่ว่าวันนี้
พอมีวันพรุ่งนี้ขึ้นมาจริงๆ  
และไม่ได้เตรียมการหรือวางแผนรับมือไว้ 
มันก็อาจจะเกิดอะไรที่เราคาดไม่ถึงก็ได้

• ถ้าปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อยๆ
เราก็คงออกนอกเส้นทางไปเรื่อยๆ
รู้อีกทีก็สายเกินไปแล้ว 

อย่าเป็นแบบนั้น
อย่าปล่อยให้มันผ่านไปโดยที่ไม่ทำอะไรขึ้นมาสักอย่าง

ลองเริ่มจากอะไรที่เป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆ 
หรือหาความพิเศษในตัวเองให้เจอ

• ถ้าไม่เปลี่ยนตัวเอง 
ชีวิตก็คงมีอะไรในแบบเดิม 
เราอาจจะคิดว่าสิ่งที่เป็นอยู่ดีอยู่แล้ว
ไม่ต้องเปลี่ยนอะไร

แต่ถึงมันจะดีแล้วในความรู้สึก
เราก็เปลี่ยนตัวเองได้

อย่างน้อยแค่ได้เปลี่ยนก็เท่ากับเราได้ลองทำอะไรใหม่ๆ 
เจอกับสิ่งใหม่ๆที่อาจจะดีกว่าเดิม 

• ถ้าคนๆนั้นคือเรา
เวลาจะทำอะไรกับใคร
ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการแสดงออกต่างๆ 

ลองคิดว่าถ้าคนๆนั้นเป็นเรา
เราจะชอบหรือรู้สึกดีไหม ที่มีคนมาทำแบบนี้

ถ้าคำตอบคือไม่
อย่างน้อยเราจะได้ทบทวนและคิดให้มากขึ้น
ว่าเรายังควรจะทำมันอยู่หรือเปล่า

• ถ้าตัวเองคือศูนย์กลางของจักรวาล
เราคงทำอะไรได้ตามแต่ความต้องการ 
แต่ความจริงไม่ใช่ 
ยังมีคนอื่นๆที่เราควรจะนึกถึงด้วย

จริงอยู่บางเรื่องเราอาจไม่เดือดร้อนอะไร
แต่อาจมีคนอื่นต้องเดือดร้อน 
จะมากหรือน้อยก็แตกต่างกันไป

สิ่งที่เราไม่โดนผลกระทบ
ก็ไม่ได้แปลว่าทุกคนจะเป็นแบบนั้นเช่นเดียวกับเรา

• ถ้ามัวแต่เสียดายสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
มันก็คงวนเวียนไม่ได้ไปไหน
เหมือนเดินทางเป็นวงกลม แต่ไม่ได้ไปข้างหน้า

เสียดายได้ แต่อย่าให้นาน
เสียใจ ก็อย่าให้มันอยู่กับเราจนไม่ไปไหน

อะไรผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป
รอสิ่งใหม่ที่กำลังจะเข้ามาหรือเกิดขึ้นน่าจะดีกว่า